Tijdens mijn communicatietraining laat ik een soort Stare Down doen. Stap maar eens in elkaars ‘aura’ en ervaar wat er gebeurt. Zeker nu we een van de weinige zijn die dicht tegen onze patiënten aan kruipen, is het belangrijk dat je weet hoe iemand dit ervaart. Ook voor mij is het elke keer een verrassing wat er gebeurt.
De ene keer veroorzaakt het een hoop gegiechel en een andere keer juist een huilbui. Weer anderen schieten enorm in de weerstand en in de verdediging. Anderen worden juist klein en weer anderen geven elkaar naderhand een knuffel. Het kan dus heel heftig zijn dus doe dit niet zomaar. Ik heb zelf eens de vergissing gemaakt om bij gebrek aan een even aantal zelf een cursist in de ogen te kijken. Dat was veel te bedreigend en verstoorde de relatie. Een goede introductie en veiligheid creëren zijn essentieel. Ook het opvangen van wat er precies gebeurde, is een kunst.
Het is interessant om te onderzoeken wat er met jou gebeurt. Wees je bewust van je eigen gedachtes, je gevoel, van wat je waarneemt. Niks is fout. Vaak is dit al best moeilijk. Er schieten enorm veel gedachtes door je hoofd per minuut. Welke doen er toe en welke niet? Van welke ben je je niet zo heel bewust maar geven je wel een slecht gevoel? Vaak hebben cursisten even de tijd nodig om dit voor zichzelf op een rijtje te zetten en laat ik ze het op papier zetten. Deze bewustwording is alles bepalend.
Wat ik merk is dat aardig wat cursisten sowieso niet gewend zijn om iemand in de ogen te kijken. Zo coachte ik een preventie assistent die bijna continue met haar rug naar de patiënt zat als ze wat vroeg. Dat terwijl ik haar kende als een enorm vriendelijke en invoelende persoonlijkheid. Juist deze gevoeligheid bleek haar in de weg te zitten. Zodra ze tegenover haar collega stond begon er van alles aan haar te bewegen. Vingers…voeten…de spanning bouwde zich binnen no time op. Door haar hiermee om te leren gaan, neemt ze nu rustig de tijd om de relatie met haar patiënt op te bouwen. Dit was direct ten positieve te meten in de patiënte enquête.
Vaak menen we te weten wat de ander van ons vindt. Wat diegene bij ons ziet als hij ons in de ogen kijkt. We vullen het in. Door het in te vullen, gaan we er naar handelen. Dit kan een enorme belemmering vormen en zelfs tot vergaande conflicten leiden. Door de training ga je echt openstaan voor de behoefte van de patiënt enerzijds en het houden van je eigen grens anderzijds. NIVEA (Niet Invullen Voor Een Ander) heeft je een zachte buitenkant en een harde kern.
