Ken je dat? Je hebt een prachtig protocol van de plank gehaald. Je meldt je team dat ze zich netjes aan deze regels moeten houden. Je stuurt een mail rond en je gaat vanuit dat ze dit keurig gaan opvolgen. En vervolgens…verandert er niks. Je moppert wat, speelt voor agentje, dreigt een potje en dan is er eindelijk iemand die je vraagt: “Waarom moet dit ineens?”
Je krijgt bijna een hekel aan je werk. Zo had je het niet gewild. Dat gezeur…! Je wil wel…maar ja…
Enkele jaren geleden werd ineens het woord ‘implementatie’ hip. Eigenlijk dacht ik: “Hoezo implementatie? Gewoon doen!” Toch is het niet zo simpel. Als jij al lang en breed bekend bent met het hoe en waarom is je team nog lang niet zover. En bovendien…wat een boekwerk heb je ze gestuurd! Dat moet en kan veel simpeler. Keep It Short (KIS).
Een protocol zal echt gedragen moeten worden door je team voordat ze ermee aan de gang gaan. Verandering kent namelijk altijd een fase van weerstand. Voordat het op de werkvloer wordt uitgevoerd, moeten ze er al actief mee bezig zijn geweest. Dat kost vergaderingen, overleg, training en coaching.
Zo zie je, zoiets gaat niet over een dag ijs. Een goed protocol zet je samen op. Wil jij Gewoon Gaaf in je praktijk? Of zoek je een manier hoe je een andere doelgroep, bijvoorbeeld zwangeren, preventie kunt aanbieden? Op een manier waarop je een fijne sfeer behoud en je team in zijn kracht gaat staan? Vraag hulp aan iemand die al eerder met het bijltje heeft gehakt en die je helpt bij de eerste stappen. Want alle gewicht zelf in beweging zetten, is vaak echt te zwaar.
